Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az
severse kırıl ırs ın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, Senin o'nu
sevdiğinden. Çok sevmezsen, çok acımazsın. Çok sahiplenmeyince,
çok ait de olmazsın hem.
çalıştığın binayı,
Masanı , telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermi ş gibi
davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlars ız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde. Pald ır küldür
yürüyebileceksin. Ille de bir şeyleri sahipleneceksen, Çatılar ın
gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.

Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ay ı, yıldızları... Mesela
kuzey yıldız ı,senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmas ını istiyorsan
bir şeylerin... Mesela gökku şağı senin olacak. Ille de bir şeye ait
olacaksan, renklere ait olacaksın.

Mesela turuncuya, yada pembeye. Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, Hem de hep
senin kalacakmış gibi hayat.

İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak..